จู โหย่วกุย (朱友珪; ค.ศ. 888? – 27 มีนาคม 913) ชื่อรองว่า เหยา สี่ (遙喜) และบรรดาศักดิ์ว่า องค์ชายอิ่ง (郢王) เป็นพระเจ้าแผ่นดินจีนในราชวงศ์เหลียงยุคหลังสมัยห้าราชวงศ์สิบอาณาจักรจู โหย่วกุย เป็นบุตรของจู เวิน ปฐมกษัตริย์แห่งเหลียงยุคหลัง จู โหย่วกุย ฆ่าบิดาเอาบัลลังก์ในปี 912 ไม่กี่เดือนให้หลัง จู โหย่วเจิน (朱友貞) น้องชาย ก็ก่อกบฏชิงบัลลังก์ จู โหย่วกุย จึงชิงฆ่าตัวตาย จู โหย่วเจิน ก็ขึ้นเป็นกษัตริย์องค์ถัดมาไท่จู่ (จูเวิน) · จูหยูกุ้ย · เหลียงโม่ตี้ (จูหยูเจิน) ซวงจง (หลี่คุนซู) · หมิงจง (หลี่ซือหยวน) · ถังหมิน (หลี่คงโหว) · โม่ตี้ (หลี่คงเค่อ)เกาจู่ (สือจิ้งถัง) · ฉู่ตี้ (สือจงฮุ่ย)เกาจู่ (หลิวจื้อหยวน) · หยินตี้ (หลิวเฉิงหยู)ไท่จู่ (กัวเว่ย) · ซิจง (กัวหยง) · กงตี้